Rychnów

Kościół p.w. św. Jana Chrzciciela

Kościół fil. p. w. św. Jana Chrzciciela. Wzmiankowany 1376. Obecny późnogotycki w. XV/XVI. 1719 wzniesienie wieży w miejsce pierwotnej wieżyczki na sygnaturkę, znajdującej się na szczycie zach. 1833 dobudowa kruchty pd. Ostatnio odnowiony 1903. Orientowany. Murowany z cegły o układzie polskim z użyciem zendrówki, na podmurówce z kamieni narzutowych. Wieża drewniana, konstrukcji słupowej, oszalowana. Krótkie dwuprzęsłowe prezbiterium zamknięte ścianą prostą, przy nim od pn. zakrystia zlicowana ze ścianą wsch. Wyższa nawa trójprzęsłowa, z kruchtą od pd. i wieżą od zach., oddzielona od prezbiterium ścianą tęczową. Wewnątrz stropy płaskie, w zakrystii sklepienie kolebkowe. Tęcza zamknięta łukiem ostrym. Przy dłuższych ścianach nawy, poniżej okien odsadzka. Okna powiększone, być może 1719, zamknięte półkoliście. Wejście do zakrystii zamknięte łukiem odcinkowym. Na zewnątrz kościół opięty szkarpami o jednym uskoku. We wsch. ścianie prezbiterium okno zamknięte półkoliście, umieszczone we wnęce ostrołukowej. Ponad okienkiem zakrystii i oknami nawy, ślady pierwotnych, zamurowanych otworów okiennych. Szczyt wsch. wydzielony gzymsem z wysuniętych cegieł, trójkątny, z trzema nieregularnie umieszczonymi blendami i okienkami. Szczyt między prezbiterium i nawą oblicowany nowszą cegłą. Wieża częściowo wbudowana w konstrukcję dachową, trójkondygnacjowa, z kondygnacją dolną występującą nieznacznie ku przodowi, wydzieloną od frontu zadaszeniem. Wysokie dachy siodłowe kryte gontem i papą, dach prezbiterium przechodzący nad zakrystię. Wiązanie dachowe storczykowe, z usztywnieniem wzdłużnym i dwiema kondygnacjami krzyży św. Andrzeja. Wieża zwieńczona hełmem baniastym z latarnią, pobitym blachą, z chorągiewką na której data 1719. — Ołtarz późnobarokowy ok. 1720, przekształcony w. XIX; przed ołtarzem współczesna balustrada. Ambona renesansowa w. XVI/XVII, o podziałach rustykowanymi arkadami i kolumienkami na cokołach z rautami; w arkadkach przemalowane w. XVIII/XIX sceny: Ukrzyżowanie, Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie, w zapiecku Adoracja Dzieciątka. Chrzcielnica późnobarokowa ok. 1720, w kształcie anioła z rogiem obfitości i wolutową pokrywą na której rzeźba Boga Ojca. Ławy 1. poł. w. XIX. Rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem na półksiężycu, późnogotycka koniec w. XV. Płyty nagrobne: 1. Jana Stwolińskiego ze Starościna (zm. 1583) i jego żony Jadwigi ur. v. Schlieben (zm. 1572), renesansowa, kamienna, z płaskorzeźbionymi postaciami fundatorów klęczących pod krucyfiksem, dwoma kartuszami herbowymi i tablicą inskrypcyjną; 2. Franciszka v. Blanckenstein (zm. 1611), późnorenesansowa, kamienna, z płaskorzeźbioną postacią rycerza i czterema kartuszami herbowymi (w zewnętrznej ścianie prezbiterium); 3. Ernesta Fryderyka v. Wentzky (zm. 1791), marmurowa, inskrypcyjna (w zewnętrznej ścianie prezbiterium). Dwa lichtarze cynowe w. XIX. Dzwon późnogotycki 1514 z inskrypcją majuskułową i plakietką z Ukrzyżowaniem.

• Tekst pochodzi z książki Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, t. VII, województwo opolskie pod redakcją Tadeusza Chrzanowskiego i Mariana Korneckiego - Zeszyt 7 - powiat namysłowski - Warszawa 1965.

Opis w opracowaniu Hansa Lutscha

• Grabstein für Herrn Frans Blanckstein gewesen Hauptmann zu Nambslau, † 1611, mit der Figur des Verstorbenen in Lebensgröße.

Płyty nagrobne Fransa Blanckstein

Płyta nagrobne Fransa Blanckstein, pana na Kamiennej oraz dolna, także jego, wystawiona przez jego zięcia Daniela Poser, pana na Nadolicach Wielkich, Kamiennej, Domaszowicach i Krzykowie.

Płyta nagrobna Fransa Blanckstein

Płyta nagrobna Fransa von Blanckstein pana na Kamiennej, zmarłego w wieku 98 lat 3 maja 1611 roku.

ALHIE . BEIDIESEM : STEIN : LIEGT BEGRABEN DER . EDLE . GESTRENGE : EHRENVEST . VND WOLBENAMTE : DERR FRANS : BLANCKSTEIN : GEWESENER . HAVBTMAN ZV NAMBSLAV . VON GIESDORF AVF . REIHENAV . . . . . . ALTER . IM 98 IAHR GOTT DER AMECHTIGE FVRLEI : IHME . SAMBDEN SEINIGEN EINE FROLICHE AVFFERSTEHVN

Płyta nagrobna Fransa Blanckstein † 1611

Płyta nagrobna Fransa Blanckstein, zmarłego 3 maja 1611 roku, ufundowana przez zięcia Daniela von Poser, pana na Nadolicach Wielkich, Kamiennej, Domaszowicach i Krzykowie.

ANNO . 1611 . DE . 3 . MAI . HAT . ZVM GEDECHNIS : DIESEM GRABSTEIN . DER . EDLE EHRENVESTE . VND WOLBENAMBTE . DERR DANIEL : POSER . VON GROSNADLIZ AVF GIESDORF NOLDE VND KRICKEN SEINEM : LIEBENHER SCHWIEGERVATER ZV SONDERNEHREN . VORFERTIGEN VND ALHIER AVF RICHTEN : LASEN.

Płyta nagrobna rodziny von Ohlen und Adlerscron

Płyta nagrobna z herbem rodziny von Ohlen und Adlerscron.
Bonaventura Freiherr von Ohlen und Adlerscron, urodzony 8 sierpnia 1825 roku a zmarły 17 lipca 1904 roku.
Jego żona Anna Freifrau von Ohlen und Adlerscron, zd. von Rabenau, urodzona 8 września 1836 roku a zmarła 28 grudnia 1908 roku.
Albert Freiherr von Ohlen und Adlerscron, urodzony 3 czerwca 1856 roku a zmarły 3 czerwca 1883 roku.
Margarethe Freiin von Ohlen und Adlerscron, urodzona 17 lutego 1859 roku a zmarła 16 marca 1883 roku.
Victor Freiherr von Ohlen und Adlerscron, urodzony 24 stycznia 1827 roku a zmarły 15 czerwca 1882 roku.

Płyta nagrobna Ernsta von Wentzky i jego żony

Płyta nagrobna Ernsta Friedricha von Wentzky, zmarłęgo w 1791 roku oraz jego żony. Ze względu na nieczytelność zdjęcia, treść niemożliwa do odczytania.

Epitafium NN osoby

Barokowe epitafium NN osoby z niemożliwą do odczytania inskrypcją.

Epitafium Jana Stwolińskiego i jego żony Jadwigi

Renesansowe epitafium Jana Stwolińskiego ze Starościna, zmarłego w 1583 roku oraz jego żony Jadwigi zd. von Schlieben, zmarłej w 1572 roku.

• Zdjęcie pochodzi z książki Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, t. VII, województwo opolskie pod redakcją Tadeusza Chrzanowskiego i Mariana Korneckiego - Zeszyt 7 - powiat namysłowski - Warszawa 1965.

Proszę o nadesłanie zdjęcia tego epitafium